09176234226تبلیغات شما

جن

انتشاری از؛میرزائی

امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) بی تردید

یکی از شجاع ترین انسان های خلق شده 

توسط خداوند متعال می باشد،

چنانچه حیات پربرکت ایشان خود گواهی

بر این امر است؛ اما جالب است بدانید

ایشان در کارنامه ی شجاعت خود، جنگ با

اجنه و پیروزی بر آن ها را نیز ثبت

نموده اند!

جنگ علی (ع) با جنیان شعله به دست

از جمله معجزات آن حضرت، داستانی است

که اخبار بسیاری از آن رسیده که حتی علمای

اهل تسنن نیز آن را در کتاب های خود آورده اند.
ابن عباس روایت کرده ؛

که چون حضرت محمد (ص) برای جنگ با قبیله

بنی المصطلق بیرون رفت و قدری از راه را پیمود،

وقتی شب هنگام فرا رسید، در جائی که نزدیک

دره ای پر فراز و نشیب بود، فرود آمدند.

چون آخر شب شد، جبرئیل بر آن حضرت نازل

گشته و خبر داد که گروهی از کفار جنیان در این

بیابان کمین کرده و اندیشه بدی نسبت به آن

حضرت و یارانش دارند. 
پس رسول خدا (ص) امیرالمؤمنین (ع)

را فراخوانده و فرمود: به این دره برو و گروهی از

جنیان که از دشمنان خدا هستند سر راه تو ظاهر

می شوند و قصد آزار به ما را دارند، پس بوسیله

آن نیروئی که خدای عزوجل به تو عنایت کرده

است و به کمک نام های ویژه خداوند که فقط تو

آن نام ها را می دانی آنان را دفع نما.

پیامبر یکصد نفر از مؤمنین را به همراه

علی (ع) فرستاد و به آنان فرمود: همراه علی

باشید و دستورات او را پیروی نمائید،

سپس امیرالمؤمنین علی (ع) به سوی آن دره

رهسپار شد.

همینکه به کنار آن دره رسید به آن صد نفری

که همراهش بودند دستور داد همانجا بایستند

و هیچ کاری نکنند تا وقتی که دستور بدهد.

سپس گام به جلو نهاد و پیش روی آن گروه

حرکت نمود. 
لحظه ای در کناری ایستاد و از شرّ دشمنان

جن به خدا پناه برد. نام خدای عزوجل را بر

زبان جاری کرد و به گروه صد نفری اشاره

فرمود که نزدیک او روند، آنان نزدیک شدند.

فاصله میان او و ایشان به اندازه پرتاب یک

تیر بود، زمانی که به سمت پائین دره حرکت

کردند باد تندی شروع به وزیدن کرد، تا حدی

که نزدیک بود بواسطه تندی وزش باد، آن گروه

به زمین بخورند. پاهای آنان از ترس اجنه

و آنچه می دیدند به لرزه افتاده بود.

پس امیرالمؤمنین (ع) فریاد زد:

من علی بن ابیطالب فرزند عبدالمطلب

و جانشین رسول خدا (ص) و پسر عموی او هستم،

پابرجا باشید!

در آن هنگام اشخاصی را به شکل و قیافه مردمان

هند و سودان می دیدند که شعله هایی از آتش در

دست های خود دارند و در گوشه و کنار آن دره

پنهان شده اند، پس امیرالمؤمنین علی (ع)

به تنهائی به میان دره رفت و در همان حال قرآن

تلاوت می کرد و شمشیر خود را به راست و چپ

حرکت می داد و آن افراد شعله بدست با حرکت

شمشیر حضرت علی هلاک می شدند و مانند دود

سیاهی از میان می رفتند.

امیرالمؤمنین (ع) پس از پیروزی بر آنان تکبیر

گفته و از همانجا که پائین رفته بود بالا آمد و در

کنار آن صد نفر ایستاد.

بخاطر هلاکت آن جنیان هوا پر از دود شده بود،

پس از چند لحظه هوا صاف گردید و آن گروه از

اصحاب رسول خدا (ص) که همراهش رفته بودند،

عرض کردند: یا اباالحسن! چه دیدی؟ ما که نزدیک

بود از ترس هلاک شویم و ترس ما برای تو بیش

از ترسی بود که برای خود داشتیم؟
 

حضرت علی (ع) فرمودند: همین که اجنه

در پیش روی من ظاهر شدند اسماء خاص الهی را با

صدای بلند در میان ایشان خواندم، در آن هنگام

دیدم از ترس خود را کوچک کردند و در صدد

فرار و گریز برآمدند.

زمانی که در میان آنان بودم کمترین ترسی

نداشتم و اگر به همان شکلی که در آغاز بودند

 می ماندند تا آخرین نفرشان را از پای درمی آوردم

و همانا خداوند نقشه شوم آن ها را خنثی کرد

و مسلمانان را از شرّ آنان در امان نگه داشتو

باقی مانده جن ها

قبل از ما خدمت رسول خدا (ص) رفتند،

توبه نموده و مسلمان گشتند.

جن درعرب 

جن (در عربی به این صورت به کار می‌رود، در فارسی به اشتباه به صورت اَجنّه جمع بسته می‌شود) نام دسته‌ای از موجودات فراطبیعی است، اعتقاد اسلام بر این است که وجودش ازآتش بدون دود است (قرآن ۵۵:۱۴; الرحمن، ۱۱، «و  جنیّان را از رخشنده شعله آتش خلق کرد.») که هم به صورت آشکار و هم به صورت ناپیدا زندگی می‌کنند. در قسمتهای مختلفی از قرآن از آن یاد شده، هفتاد و دومین سوره قرآن به نام آن (الجن) نامگذاری شده‌است؛ و کلمه جن و انس. محققان فرهنگ عرب ریشه این واژه را از کلمه جنا می‌دانند،  اما ممکن است ریشه خارجی داشته باشد. منابع قدیمی فارسی واژه فارسی پری و کلمه عربی جن و  پری را به طور هم‌زمان به‌کار می‌بردند؛ ولی در اصل جن و انس می‌باشد که در قرآن به آن اشاره شده است.[۱]

جن در ادبیات دینی

جن حضور برجسته‌ای در ادبیات دینی حماسی دارد. گفته می‌شود که محمد، علی را برای کمک به  جن‌های مؤمن در برابر دشمنان بت‌پرست منصوب کرد.[نیازمند منبع]

جنگ علی(ع) با جنیان شعله به دست

ابن عباس روایت کرده که چون محمد برای جنگ با قبیله بنی المصطلق بیرون رفت و قدری از راه را پیمود، وقتی شب هنگام فرا رسید، در جائی که نزدیک دره ای پر فراز و نشیب بود، فرود آمدند. چون آخر شب شد، جبرئیل بر آن حضرت نازل گشته و خبر داد که گروهی از کفار جنیان در این بیابان کمین کرده و اندیشه بدی نسبت به آن حضرت و یارانش دارند.[۲][۳]

جنیان موذی حدیبیه

ابن‌عباس روایت نموده است: محمد(ص) چون از جُحفه متوجه مکه شد، در حدیبیه ذخیره آب اصحاب رو به اتمام بود و به همین علت، تشنگی بر آن‌ها غلبه کرد. فریاد العطش سپاهیان بلند شد و هیچ اثری از آب دیده نمی‌شد. محمد فرمود: گویا نزدیک آن درخت چاهی دیده می‌شود، چه کسی از شما حاضر است از آن چاه برای لشکر آب بیاورد؟ مردی از اصحاب داوطلب شد و گروهی را با خود به سوی چاه حرکت داد. وقتی به کنار درختان نزدیک چاه رسیدند، شعله‌های آتش نمودار شد و صداهای ترسناک به گوش می‌رسید. آن جماعت از ترس عقب‌نشینی کردند و ماجرا را به محمد گفتند: محمد فرمود: آن شعله‌های آتش و صداهای عجیب از جنیان بود. هر کس برود و نترسد، من ورود او را به بهشت ضمانت می‌کنم.[۴][۵][۶][۷]

جن از دیدگاه جعفر صادق(ع)

ابی ربیع شامی از جعفر صادق پرسید: گروهی در  منطقه ما زندگی می‌کنند. همیشه برای خرید و فروش می‌آیند و ما با آنها همنشین شده و با هم خرید و فروش داریم، تکلیف چیست؟ صادق گفت: ای اباربیع! با آن ها همنشین مشو؛ زیرا ایشان گروهی از جن هستند که خداوند از روی آنها پرده‌برداری کرده پس با آنها همنشین نشو[۸][۹][۱۰]

جن در قرآن

آیات قرآن درباره جن:

خلق الجان من مارج من نار (۱۴-الرحمن)خلقته من طین و خلقتنی من نار (۷۷-ص)و الجان خلقناه من قبل من نار السموم (۲۷--حجر)قال انا خیر منه خلقتنی من نار (۱۱-اعراف)

به موجب آیه‌های یادشده خلقت جن از آتش یا شعله آنست. از جن تعابیر دیگری نیز در قرآن آمده است:

«جان، عفریت، خناس، نفاث، جنه، شیطان، ابلیس، الثقلان»

ابلیس

ابلیس که از جن و نام پیشین او عزازیل است سالهای بسیار به عبادت خدا مشغول بود[نیازمند منبع]. به همین علت در صف فرشتگان می‌ایستاد تا اینکه در مسئله خلقت آدم دچار استکبار و غرور شد و  موقعیت خود را از دست داد و در زمین مامور اغوای آدمیان شد[نیازمند منبع]. در قرآن کریم در خصوص وی گفته شده است:[۱۱]

«فسجدوا الا ابلیس کان من الجن»

به فارسی:

پس (همه فرشتگان بر آدم) سجده کردند مگر ابلیس، زیرا وی از جن بود.

در قرآن کریم سوره‌ای بنام جن آمده و در آن به اسلام آوردن جنیان نزد پیامبر اکرم اشاره شده است. یکی از معجزات سلیمان پیامبر، تسلط وی بر  جنیان بود.

برخی از صفات ابلیس از قرار زیر می‌باشد:

«بئس القرین، خناس، رجیم، غرور، قرین، مارد، وسواس»[۱۲]

داستان ابلیس[۱۳] و محاجه خدا با شیطان در آیه‌های مختلفی بازگو شده است.[۱۴]

جن در ادبیات غیردینی

تعریف جن در ادبیات غیردینی بسیار متنوع تر از تعریف مذهبی است. تنوع قابل توجهی در اشکال منتسب به جن در افسانه‌های ایرانی وجود دارد.  آنها ممکن است زیبا یا زشت، سیاه یا سفید، بزرگ و یا کوچک باشند. به طور کلی، جن مسلمان زیبا توصیف شده، در حالی که آنهایی که کافر هستند به صورت هیولاهای بدترکیب با سر یک چشم در وسط پیشانی، بزرگ و با دندان‌های نیش بیرون زده به تصویر کشیده شده‌اند. برخی جن‌ها با بدن‌های مرکب توصیف شده‌اند، که ممکن استبدن انسان و سر شیر و یا اندام حیوانات مختلف  داشته باشند؛ یا انواعی دیگر با سر فیل، یا نفس آتشین و یا بوی نا مطبوعی که متصاعد می‌کنند توصیف شده‌اند. تصور می‌شود که آنها می‌توانند به هر شکلی که تمایل دارند ظاهر شوند. معمولاً جن‌هایی که نوع حیوانی دارند را به صورت مار، بز، کبوتر، گوسفند وحشی، سگ و یا گربه توصیف می‌کنند. زمانی که جن به شکل حیوان شکار در می‌آید به او شکار ابوجهل گویند که در مقابل آن، حیوانات واقعی را شکار ابراهیم می‌گویند. ممکن است آنها بر روی زمین یا در آبها زندگی کنند و یا در حمام‌ها، خانه‌ها، قبرستانها و یا آب انبارها و یا حتی در درختان روزگار بگذرانند. جن‌هایی که در آب انبارهای هند هستند از کمر به بالا شبیه انسان ولی پایین‌تنه‌شان مانند حیوانات است. جن‌ها گرچه جمعیت بیشتری در سوریه، هندوستان و وبار دارند ولی در تمام سرزمین‌ها پراکنده‌اند. نسناسها یک چشم و یک پا دارند و آنها هستند که با ایجاد آتش در خانه‌های انسانها برای ایشان مزاحمت ایجاد می‌کنند، نسناس به همراه شق در برخی منابع جزء جن‌ها به شمار رفته‌اند. نوع دیگری از جن‌ها که Ḡaddār نامیده شده با هر کسی که به او دست یابد خفت‌ و خیز جنسی و مقاربت می‌کند، این موجود دارای دو جنس نر و ماده است.[۱]

ادبیات فارسی

جن در ادبیات حماسی غیردینی به ندرت دیده می‌شود. قلمروی جمشید و سلیمان اولین  قلمروهایی بودند که بر جن و شیاطین حکومت می‌کردند. در شاهنامه جن تنها یک بار در نامهٔ سعد بن ابی‌وقاص به سردار ساسانی رستم فرخزاد به  کار رفته، که در آن سردار عرب «از جن و انسان و پیامبر هاشمی» سخن گفته‌است. اگرچه شاهنامه به نام عفریته‌ای که بهرام چوبینه را فریفت. تا علیه  شاه شورش کند اشاره‌ای نکرده، ولی این زن در منبع دیگری به نام زنی از جنس جن به نام مذهبه توصیف شده این اطلاعات ممکن است پایه برخی داستانهای حماسی باشند که ما به آن داستان‌ها دسترسی نداریم. در فرامرزنامه شاه پریان به شیرزنی به نام بانو گشسب خبر می‌دهد که گورخر  کوچکی وجود دارد که در اصل سرخاب، شاه اجنه است که خود را به شکل حیوان درآورده است.[

منبعfa.m.wikipedia.org

|

امتياز مطلب : 0

|

تعداد امتيازدهندگان : 0

|

مجموع امتياز : 0

موضوعات مرتبط: حقیقت جنیان , , برچسب‌ها: جن چه نوع موجودی است , حقیقت جن , جن , واقعیت جن , , جن , جنهایی که به شکل حیوان درمی آیند , جنگ حضرت علی باجنیان , ,